به نام خدا


مسیح نظر تند و تکان دهنده و زندگی ساز خود را، برروسا و بزرگان اورشلیم و ریش های دراز و بلند آن ها، که پیرامون آن ها دم شیطان می جنبید، افکند و به شدت صاعقه آن هارا مورد هدف قرار داد تا با زیبایی سیمای خود، غصب کنندگان حقوق مردم را بترساند و آن گاه بسختی آنان را بر زمین بکوبد تا آتش گفتارش که زبانه می کشید، آنان را در کام خود فرو برد و خاکستر کند. او چون غرش طوفانی بانگ براورد:

(( ای ریا کاران، ای اژدها زادگان! من مهر و محبت می خواهم نه قربانی، شما از آلودگی به خوردن پشه ای دوری می جویید، ولی شتر را می بلعید! به کارگران و کشاورزان ستم می کنید، خانه بیوه زنان را می خورید، و به خاطر عوام فریبی نماز خود را طولانی می کنید. ای ریاکاران، ای افعی زادگان، شنبه به خاطر انسان قرار داده شده ولی انسان به خاطر شنبه نیست.))

برگرفته از کتاب: علی (ع) صدای عدالت انسانی، ص:182-جورج جورداق-ترجمه: سید هادی خسرو شاهی